درباره من
نظرسنجی
روزانهها
همه- دبستان امیدکویر دبستان امید دبستان زندگی
- سکوت پریشان علی تقی زاده
- خانه تحول سایت دکترشاهین فرهنگ
- کشکول وبلاگ استاد علی رضا خورشیدنام
- بی قرار۵۲
- بزرگترین منبع اشعار مذهبی سایت یکی ازبهترین دوستانم آقای سیدمحسن احمدزاده
- پژوهش های دانشجویی سیدمحسن احمدزاده
- رها رهای رها
- درس هنر خانم آقایی
- شمیم شعر احمدرضاقدیریان
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
- خرداد 1398 1
- اردیبهشت 1398 1
- دی 1394 4
- آبان 1394 3
- مهر 1394 4
- شهریور 1394 4
- مرداد 1394 2
- خرداد 1394 4
- بهمن 1393 3
- آبان 1393 1
- خرداد 1393 4
- اردیبهشت 1393 4
- فروردین 1393 2
- اسفند 1392 1
- آبان 1392 4
- مهر 1392 8
- شهریور 1392 2
- اسفند 1391 4
- بهمن 1391 2
- دی 1391 2
- آذر 1391 2
- آبان 1391 1
- مهر 1391 1
- شهریور 1391 6
- مرداد 1391 1
- تیر 1391 2
- خرداد 1391 23
- اردیبهشت 1391 13
- فروردین 1391 10
- اسفند 1390 20
- بهمن 1390 13
- دی 1390 3
- آذر 1390 1
- آبان 1390 3
- مهر 1390 1
- اردیبهشت 1390 1
- فروردین 1390 5
- اسفند 1389 5
- بهمن 1389 6
- دی 1389 1
- شهریور 1389 2
- مرداد 1389 5
- تیر 1389 6
- خرداد 1389 5
- اردیبهشت 1389 9
- فروردین 1389 1
- دی 1388 1
- آذر 1388 2
- آبان 1388 1
- شهریور 1388 1
- مرداد 1388 8
- تیر 1388 4
- خرداد 1388 20
- اردیبهشت 1388 16
- فروردین 1388 16
- اسفند 1387 18
- بهمن 1387 10
- دی 1387 4
- آذر 1387 18
- آبان 1387 14
- مهر 1387 4
- شهریور 1387 1
- مرداد 1387 4
- تیر 1387 3
- اردیبهشت 1387 2
- فروردین 1387 1
- اسفند 1386 1
- بهمن 1386 4
- دی 1386 4
- آذر 1386 5
- آبان 1386 3
- مهر 1386 9
- شهریور 1386 10
- تیر 1386 1
- خرداد 1386 1
- دی 1385 2
- آذر 1385 1
- آبان 1385 3
- مهر 1385 2
- شهریور 1385 3
- مرداد 1385 23
- تیر 1385 15
- خرداد 1385 8
- اردیبهشت 1385 2
- فروردین 1385 15
- اسفند 1384 17
- بهمن 1384 20
- دی 1384 12
- آذر 1384 2
- آبان 1384 2
- شهریور 1384 7
- مرداد 1384 9
- تیر 1384 14
ثانیه‌های مقدس را زیرورو می‌کنم
دوستم سر سجاده بود که شیطان آمد و چادر نمازش را از سرش کشید و فرار کرد. دوستم رفت که چادر نمازش را پس بگیرد اما دیگر برنگشت.
حالا هزار سال است که در به در دنبال دوستم می‌گردم. سراغش را از همه لحظه‌های ناب میگیرم...
ثانیه‌های مقدس را زیرورو می‌کنم، از در و دیوار ملکوت بالا می‌روم و گاهی حتی به پشت‌بام‌های ازل و ابد هم سرک می‌کشم اما پیدایش نمی‌کنم، خبری از او نیست.
اما اگر او بود، این جاده این همه طولانی نبود و من این همه تنها نبودم.
اگر او بود این کوله‌پشتی این همه سنگین نمی‌شد و این قلب این همه خالی، اگر او بود...
بعضی وقت‌ها ناامید می‌شوم و سرم را توی دست‌هایم میگیرم و گریه می‌کنم.
همان وقت‌هاست که شیطان جلویم سبز می‌شود و می‌گوید: این‌قدر دنبال دوستت نگرد، او خیلی وقت است که به تو و فرشته‌هایت می‌خندد.» شیطان مسخره‌ام می‌کند و می‌رود اما من مطمئنم که دروغ می‌گوید.
دوستم لهجه فرشته‌ها را خوب می‌فهمید و صدایشان را از توی انبوه هیاهوها و همهمه‌ها تشخیص می‌داد. دوستم کوچه پس کوچه‌های آسمان را از خانه خودش بهتر بلد بود. حالا چطور ممکن است به فرشته‌ها بخندد، نه، مطمئنم که شیطان دروغ می‌گوید.
شاید قیافه‌اش عوض شده باشد. شاید اسمش را عوض کرده باشد. اما مطمئنم که چشمش هنوز ستاره است و قلبش هنوز آسمان. مطمئنم که پیرهنش هنوز بوی بهشت می‌دهد.
پس من بازمی‌گردم و می‌گردم حتی اگر هزار سال دیگر هم طول بکشد. اما اگر تو زودتر از من او را دیدی به او بگو که چقدر دلتنگم، چقدر منتظرم. بگو که سجاده‌اش هنوز گوشه قلبم برای او پهن است.
عرفان نظرآهاری
سلام
حاجی ما که هنوز خیلی کوچیکیم تا اینا رو بفهمیم ولی بازم فکر می کنم تا از آخر بفهمم .
فقط دمت گرم که ما رو تنها نمی ذاری
خودت رو نمی بینم ولی نوشته هات منو می بره به اون روز های خوبی که تو اردکان ازت درس اندیشیدن می گرفتیم .
هیچ وقت فراموشت نمی کنم حاج محسن
اوقات خوش آن بود که با دوست به سر شد
باقی همه بی حاصلی و بی خبری بود