الهی
الهى همین قدر فهمیدهام که خدا است و دارد خدایى مىکند.استادحسن زاده آملی
الهى خودت هم براى مایى...
الهى تاکنون مىگفتم جهانرا براى ما آفریدى اکنون فهمیدم که خودت هم براى مایى.الهی نامه استادحسن زاده آملیخدایا
خدایا راهی نمی بینم و آینده پنهان استاما مهم نیست ، همین کافی ست
که تو همه چیز را می بینی و من تو را
خدایا در این دنیا، پیوسته در معرض نابودی ، هلاک و مرگ هستم
در دل می گویم :
خدا یا تو به خاطر بندگانت معجزات بی شماری می کنی،
پس به نجات من هم بیا
مرا موهبت آن بخش
که در تو زندگی کنم
پیش بروم و نفس گسیخته را بکشم
مباداکه از یاد ببرم
تو پناه و آسایش من هستی
با دستی دامن تو را می گیرم
و با دست دیگر به تهیدستان و درد مندان یاری می رسانم
مرا در اوقات تنهایی و نیازمندی تنها مگذار
ای رحیم و بخشنده !
مرا دریاب!
خدایم!
خدایم!اگر از آن سو به تو روی می آورم که مرا از وجود جهنم نجات دهی از شعله های آن مرا رهایی دهی، همان بهتر که در آن شعله ها مرا بسوزانی و اگر از آن سو به تو روی می آورم که مرا به بهشت فراخوانی و در آن جای دهی ؛ درهای بهشت را برویم بسته نگهدار ، ولی اگر برای خاطر تو به سویت می آیم
خدایم!
مرا از خودت مران . تو گرانبهاترین دارایی من در این دنیا هستی ، بگذار تا ابد در کنارت لانه کنم.
دعای ماه رجب
شخصی خدمت حضرت امام صادق (ع) رسید و عرض کرد: برای ماه رجب به من دعایی یاد بدهید که خداوند متعال مرا به آن نفع ببخشد. حضرت فرمودند: این دعا را هر روز از ماه رجب بعد از نمازهای یومیه بخوان:
ای کسی که در هر امر خیری به تو امید دارم و در امان هستم از هر نوع شر و بدی ناشی از خشم و غضب تو
ای آن که در مقابل اعمال اندک و ناچیز ما، پاداش بسیار عطا می نمایی
ای کسی که به هر نیازمند و حاجت مندی عطا می کنی
ای که عطا می کنی به کسی که تو را نمی خواند و از تو چیزی نمی خواهد و تو را نمی شناسد که صاحب مهر و عطوفت و رحمت هستی
عطا کن به من در مقابل خواهش و خواسته ام همه خیر دنیا و همه خیر آخرت راو دور کن از من بنا برخواسته و خواهشم جمیع شر و بدی دنیا و شر و بدی آخرت را، زیرا هر چقدر تو عطا کنی (از خزانه فضل و کرمت) کم نمی شود
و بیفزا برای من از فضل و بخشش
ای صاحب جاه و جلال و اکرام
ای صاحب نعمتها و جود و بخشش
ای کسی که بر ما منت می گذاری و (حاجات ما را برآورده می سازی) و ای بلند مرتبه سخاوتمند، آتش جهنم را بر موی سفید من حرام گردان
خداوندا !من همان بنده خردسالى هستم که پروریدى ...
خداوندا !من همان بنده خردسالى هستم که پروریدى
و همان نادانى هستم که دانایش کردى
و همان گمراهى هستم که راهنماییش کردى
و همان پستى هستم که بلندش کردى
و همان ترسانى هستم که امانش دادى
گرسنه اى که سیرش کردى و تشنه اى که سیرابش کردى
و ندارى هستم که دارایش کردى و ناتوانى هستم که نیرومندش کردى
و خوارى هستم که عزیزش کردى
و دردمندى هستم که درمانش کردى و گدایی هستم که عطایش کردى
و گنهکارى هستم که گناهانش را پوشاندى و خطاکارى هستم که از او گذشتى
و اندکى هستم که بسیارش کردى و بی کسی هستم که یاریش کردى
و آواره اى هستم که جا و مأوایش دادى
منم پروردگارا، آن کسى که در خلوت از تو شرم نکردم و در آشکارا هم رعایت تو را نکردم
منم صاحب مصیبتها و ماجراهاى بزرگ ، منم کسى که بر سرور خود جسارت کرده
منم کسى که نافرمانى خالق کهکشانها را کرده
منم کسى که براى نافرمانیهاى بزرگى که کرده ام رشوه داده ام
منم آن کسى که هرگاه نوید گناهى رابه من مى دادند بسویش شتابان مى رفتم
منم که مهلتم دادى ولى من به خود نیامدم و بر من پوشاندى ولى شرم نکردم
و نافرمانیها کردم و از حدّ گذراندم
و از چشم خود مرا انداختى و من اعتنا نکردم
پس باز هم به بردباریت مهلتم دادى و به پرده پوشیت مرا پوشاندى
خدایا !
پس به ریسمان چه کسى چنگ زنم اگر تو رشته یاری خود را از من قطع کنى ؟