امّا دل من جز تو جـــای هیچ کس نیست
گفتی کــــه دل بـــر دیگری بســپار ، گفتـم
آتــش فشـــان میدان جولان مــگس نیست
پس می زند دل جز تـو هر کس پـــــــــا گذارد
دریــــای طـو فـــانی حریم خار و خس نیست
پیش تــو سرو قـــــامتم خـم شـد ، و گــر نه
سیب دلـم آنقدر هــــــــا در دسـترس نیست
در عـــــاشقی چـــــون و چـــرا جـــایی ندارد
اینجا که مـا هستیم راه پیش و پس نیست
کـــــوه غـــرورم را بــــه پــــایت خُــرد کـــردم
این هم بهای عـاشقی،هر چند بس نیست