گودال قتلگاه

 گودال قتلگاه پر از بوى سیب بود

 تنهاتر از مسیح، کسى بر صلیب بود

 سرها رسید از پى هم، مثل سیب سرخ‏

 اول سرى که رفت به کوفه، حبیب بود!

 مولا نوشته بود: بیا اى حبیب ما

 تنها همین، چقدر پیامش غریب بود

 مولا نوشته بود: بیا، دیر مى‏شود

 آخر حبیب را ز شهادت نصیب بود

 مکتوب مى‏رسید فراوان، ولى دریغ‏

 خطش تمام، کوفى و مهرش فریب بود

 اما حبیب، رنگ خدا داشت نامه‏اش‏

 اما حبیب، جوهرش «امن‏یجیب» بود

 یک دشت، سیب سرخ، به چیدن رسیده بود

 باغ شهادتش، به رسیدن رسیده بود