جوان ایرانی
جوان ایرانی

جوان ایرانی

امروز نگران فرداییم، فردا دراضطراب پس فردا، پس فردا در هراس از پسین فردا...

 

فکر ِ فردا مشق ِ امروزِ من است  

مشق ِ فردا  فکر ِ پس فردای من

من یک لیوان چای داغ را

به تو ترجیح می دهم

چای فقط زبانم را می سوزاند

اما تو دلم را، آخر!

 

خدایا!
من در کلبه فقیرانه خود چیزی دارم که تو در عرش کبریایی ات نداری
من، چون تویی دارم
و تو، چون خودی نداری

تقدیم به بی بی دو عالم فاطمه زهرا(س)

                                     با سلام
                                           
حالا چه رفته بر سر بانوی آسمان،

                                کاین سان فتاده لرزه به زانوی آسمان،

 

                                اینجا گرفته است گلو گاه آینه ...

                                اینجا نشسته زخم به پهلوی آسمان،

 

                            دستی که دست آینه را بسته پیش از این،

                                دستی بنفشه کاشته بر روی آسمان،

 

                                سوسو نزد ستاره چشمش خدای من ،

                                بانو رسیده است به آن سوی آسمان...

 

باسلام

ز فرط گریه باران می چکد از دستم این شب ها
یکی دستم بگیرد ، مست مست مستم این شب ها
غزل می خوانم و سجاده ام پر می کشد با من
نمی خوابند یک شب عرشیان از دستم این شب ها
خدا را شکر سوزی هست ، آهی هست ، اشکی هست
همین که قطره اشکی هست یعنی هستم این شب ها
به جای خون به رگ هایم کبوتر می پرد تا صبح
تشهد نامه می بندد به بال دستم این شب ها
دلی برداشتم با تکه ابری از نگاه خود
به پابوس قیامت بار خود را بستم این شب ها

باسلام خدمت عزیزان پیشتاز وفرزانه استان یزد بالاخره دوره اردوی استانی امروز به پایان رسید ومن هم درساعت۱۹به خانه رسیدم امیدوارم که روزهای خوبی را پیش رو داشته باشیداین شعرهم تقدیم شماعزیزان:

لحظه های کاغذی

خسته ام از آرزوها ، آرزوهای شعاری
شوق پرواز مجازی ، بالهای استعاری

 

لحظه های کاغذی را، روز و شب تکرار کردن
خاطرات بایگانی،زندگی های اداری

 

آفتاب زرد و غمگین ، پله های رو به پایین
سقفهای سرد و سنگین ، آسمانهای اجاری

 

با نگاهی سر شکسته،چشمهایی پینه بسته
خسته از درهای بسته، خسته از چشم انتظاری

 

صندلی های خمیده،میزهای صف کشیده
خنده های لب پریده ، گریه های اختیاری

 

عصر جدول های خالی، پارک های این حوالی
پرسه های بی خیالی، نیمکت های خماری

 

رو نوشت روزها را،روی هم سنجاق کردم:
شنبه های بی پناهی ، جمعه های بی قراری

 

عاقبت پرونده ام را،با غبار آرزوها
خاک خواهد بست روزی ، باد خواهد برد باری

 

روی میز خالی من، صفحه ی باز حوادث
در ستون تسلیتها ، نامی از ما یادگاری

 

می دونم یه شب می آی خاکو چراغون می کنی
شیشه ی عمر شبو می شکنی داغون می کنی
شنیدم وقتی بیای از آسمون گل می ریزه
کوچه باغا رو پر از بیدای مجنون می کنی
شنیدم وقتی بیای غصه هامون تموم می شه
قحطی گریه می آد ، خنده رو ارزون می کنی
آسمون به احترامت پا می شه به اون نشون
که تو سفره ی زمین خورشیدو مهمون می کنی
دلامون خیلی گرفته س ، شبامون خیلی سیاس
می دونم یه شب می آی خاکو چراغون می کنی

باسلام به همه جوانان ایرانی امیدوارم که بتونم حرفهاوشعرهای خوبی براتون داشته باشم.

تا ظهور آینه

باز امشب بی قراری میکنم                    باغ دل را لاله کاری میکنم

شعر ای تنهاترین دمساز من                    ای صدای خسته آواز من

با تو می گویم نماز لاله را                   کشتن شمع و سکوت ناله را

شیعه هر دم بوی موسی می دهد            نخلهای کوفه معنا می دهد

شیعه یعنی معنی اسلام ناب                               شیعه یعنی درد دل با چاه آب

یا علی در سینه ام جا مانده ای                            پس چرا اینگونه تنها مانده ای

امشب اشک دیده ام مهمان تو                             می زداید درد را درمان تو

می نشینم یا علی با خوان تو                               می شوم هر شب علی مهمان تو

امشب از فرط نماز کامله                                  گشته چشم بی قرارم حامله

هر شب از احساس خود پر می کشم                     تا حسین کربلا سر می کشم

کربلا ای مدفن خورشیدیان                                ای عبادت خانه توحیدیان

روز عاشورا چه شد ای آسمان                            سربداران را چه شد ای آسمان

تیغ با خون ، شیر بازی می نمود                          درد ، شعر آسمانی می سرود

یک طرف انبوه سیل کافران                               آن طرف خورشید و جمعی صابران

ناگهان خورشیدیان را سر زدند                            سربداران تا حقیقت پر زدند

شیعیان از خون پاک آفتاب                                 می شکوفد غنچه اسلام ناب

دوستان هنگام آیش میرسد                                  فصل باران نیایش می رسد

السلام ای نوح کشتیبان من                                  کی نشیند کشتی ات در جان من

پشت درهای حضور آینه                                   می نشینم تا ظهور آینه

مهدیا قلبم برایت مرده است                                اشک در چشم ترم افسرده است

از دعای جمعه دیگر خسته ام                              خود بیا هر روز حتی شنبه هم

مهدی صفیاری